به دلايل زير اگر فشارخون بالا به موقع درمان نشود، سلامتی فرد در بلندمدت به طور جدی تحت تاثير قرار خواهد گرفت:

سخت شدن سرخرگ ها: فشار داخل رگ ها میتواند باعث ضخيم شدن ماهيچه های ديواره های رگ ها و در نتيجه باريک شدن مسير عبور خون گردد. اين تغييرات ناهنجار باعث افزايش احتمال تشکيل لخته خون در رگ شده و فرد را در معرض خطر سکته قلبی در سالمندان يا سکته مغزی قرار می دهد.

بزرگ شدن قلب: فشار خون بالا فشار وارد شده بر قلب را در هر بار پمپاژ افزايش میدهد. مانند هر عضله ديگری در بدن، قلب نيز اگر تحت فشار قرار بگيرد حجم آن افزايش میيابد. در چنين شرايطی، قلب به دليل کار و فعاليت بيشتر حجيم و بزرگ میشود تا حجم خون بيشتری را به رگها انتقال دهد.

هر چه قلب بزرگتر شود، برای عملکرد خود به خون غنی از اکسيژن بيشتری نياز دارد و چون قدرت خون رسانی به ماهيچه قلب محدود است عدم اکسيژن رسانی در بلند مدت باعث نارسايی قلبی در سالمندان خواهد شد و علائمی همچون تنگی نفس در هنگام فعاليت های روزانه و ضربان قلب نامنظم بروز میکند.

آسيب به کليه ها: فشار خون بالا به مدت طولانی میتواند خون رسانی به کليه ها را مختل کند. اختلال در خون رسانی به کليه موجب کوچک شدن آن و در نهايت نارسايی کليه میشود. اين کار به مرور زمان باعث تشديد علائم فشار خون خواهد شد زيرا هرچه کليه کوچک تر شود تجمع مواد سمی در خون افزايش يافته و فشار خون بالاتر میرود.

آسيب به چشم: اين مشکل به ويژه در سالمندانی که به ديابت مبتلا هستند بيشتر ديده میشود. بالا رفتن فشار خون در افراد ديابتی باعث خونريزی مويرگهای شبکيه چشم میشود. اين بيماری که رتينوپاتی نام دارد، يکی از دلايل شايع مشکلات بينايی و گاهی نابينايی در افراد مسن است.