در جوانان بیماری زونا اغلب در عرض چند هفته با علائم خفیف و مشکلات نه چندان جدی برطرف می‌شود. اما این روند برای بسیاری از سالمندان صدق نمی‌کند چراکه ممکن است با علائم شدید و حتی عوارض تهدید کننده زندگی مواجه شوند. برخی از عوارض جدی زونا در افراد مسن به صورت زیر است:

نورالژی پس از تبخال (PHN): شاید شدیدترین عارضه زونا، نورالژی پس از تبخال باشد که بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود. بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2009 انجام شد، این عرضه عامل اصلی ناتوانی بعد از درمان شدن زونا در سالمندان است. نورالژی باعث بروز درد طولانی مدت عصبی در ناحیه‌ای می‌شود که برای اولین بار تاول‌های پوستی در آنجا ظاهر شده‌اند. CDC تخمین می‌زند که بین 10 تا 18 درصد از افراد مسن مبتلا به زونا به PHN مبتلا می‌شوند.

از دست دادن بینایی: اگر تاول‌های زونا در نزدیکی چشم پدیدار شوند، درمان زودهنگام بسیار ضروری است. زونا زمانی که چشم را آلوده کند (هرپس زوستر چشمی) می‌تواند باعث ایجاد اسکار چشم و کاهش بینایی شود. حدود 10 تا 20 درصد موارد زونا یک یا هر دو چشم را درگیر می‌کنند.

سکته مغزی: یک مطالعه در سال 2014 نشان داد که افراد سالخورده مبتلا به زونا حداقل تا 6 ماه پس از تشخیص اولیه در معرض سکته مغزی هستند و همچنین در صورت ابتلا به هرپس زوستر چشمی، سه برابر بیشتر از سایرین در خطر سکته مغزی قرار می‌گیرند. خطر سکته در میان افرادی که با داروهای ضد ویروسی تحت درمان قرار گرفته‌اند در مقایسه با افرادی که هیچ درمانی دریافت نکردند، کمتر است.

زوال عقل: همان آسیب عروقی که جریان خون به مغز را مختل می‌کند و باعث سکته مغزی می‌شود، می‌تواند عملکرد مغز را نیز تحت تأثیر قرار دهد. زونا التهاب شریان‌های خون‌رسان به مغز را افزایش می‌دهد که به نوبه خود خطر بروز زوال عقل را به دنبال دارد. یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که با در نظر گرفتن بیماری های قلبی نظیر نارسایی قلبی در سالمندان و سایر عوامل موثر بر این بیماری، خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مسن مبتلا به زونا تقریباً سه برابر بیشتر از سالمندان بدون زونا است.